But only so an hour. Then leaf subsides to leaf. So Eden sank to grief, So dawn goes down to day. Nothing gold can stay. Sometimes poems are not all that difficult, yet move us deeply. They stick with us because they seem, well, so appropriate to our world and our experiences. So it is with this poem by Robert Frost. Lyrics, Meaning & Videos: Rings of Saturn, Eu Sou Psicodélico, Benka, Cień, Radość, Wolność, Mutoons, Idąc, 1 kor 1.27 - 29, NIE!, droga, Najmocniejszy, Ju By Robert Frost. O hushed October morning mild, Thy leaves have ripened to the fall; Tomorrow’s wind, if it be wild, Should waste them all. The crows above the forest call; Tomorrow they may form and go. O hushed October morning mild, Begin the hours of this day slow. Modern Poetry. ENGL 310 - Lecture 2 - Robert Frost. Chapter 1. Introduction: Robert Frost [00:00:00] Professor Langdon Hammer: I imagine that you all have images of Robert Frost and actual images in your mind when you think of this poet. He’s a familiar face in American literature, and I’ve gathered some of them that seemed representative. Joanna Sierko-Filipowska - Zapach wieczoru dla Veermera Koniec święta (fragment; z tomu Cantos Ceremoniales) IV. Niezamieszkałe wiers Robert Frost/Pinterest. A Way Out opens in a bachelor’s kitchen bedroom in a farmhouse. It is suppertime and the table is spread. Asa Gorrill, described as “in loose slippers,” answers a knock at the door. He unbolts the ock, and a stranger opens the door for himself and walks in. The stranger is the first to speak. LMx3rK. Tak, tak kochani. Może nie piszemy do Was za często, za co już nawet nie mamy nawet zamiaru przepraszać (bo to bez sensu, skoro nie możemy obiecać poprawy), ale jak już napiszemy, to od serca i z pasji. Ot tak, kiedy nas najdzie i bardzo chcemy się czymś z Wami podzielić. I dziś właśnie nadszedł taki dzień. Chcielibyśmy pokazać Wam…wiersz. Tak wiemy, sami sobie się z resztą dziwimy, niemniej jednak jest w tym wierszu coś, co sprawia, że chcemy go Wam przedstawić. Nie wiemy czy to tęsknota za wyprawami oraz fakt, że tak prosto i trafnie oddaje on ich sens, czy może fakt, że jest po prostu życiowy ?A może to coś zupełnie innego? Nie ważne. Tak czy siak, na pewno jest to „coś”. Z resztą sami oceńcie! Robert Frost, przełożył Stanisław Barańczak „Droga nie wybrana” Dwie drogi w żółtym lesie szły w dwie różne strony: Żałując, że nie da się jechać dwiema naraz I być jednym podróżnym, stałem zapatrzony W głąb pierwszej z dróg, aż po jej zakręt oddalony, Gdzie wzrok niknął w gęstych krzakach i konarach; Potem ruszyłem drugą z nich nie mniej ciekawą, Może wartą wyboru z tej jednej przyczyny, Że rzadziej używana, zarastała trawą; A jednak mogłem skręcić tak w lewo, jak i w prawo; Tu i tam takie same były koleiny, Pełne liści, na których w tej porannej porze Nie znaczyły się jeszcze śladów czarne smugi. Och, wiedziałem: choć pierwszą na później odłożę, Drogi nas w inne drogi prowadzą – i może Nie zjawię się w tym miejscu po raz drugi. Po wielu latach, z twarzą przez zmarszczki zoraną, Opowiem to, z westchnieniem i mglistym morałem: Zdarzyło mi się niegdyś ujrzeć w lesie rano Dwie drogi: pojechałem tą mniej uczeszczaną – Reszta wzięła się z tego, że to ją wybrałem. Pozdrawiamy ! Tak, tak kochani. Może nie piszemy do Was za często, za co już nawet nie mamy nawet zamiaru przepraszać (bo to bez sensu, skoro nie możemy obiecać poprawy), ale jak już napiszemy, to od serca i z pasji. Ot tak, kiedy nas najdzie i bardzo chcemy się czymś z Wami podzielić. I dziś właśnie nadszedł taki dzień. Chcielibyśmy pokazać Wam…wiersz. Tak wiemy, sami sobie się z resztą dziwimy, niemniej jednak jest w tym wierszu coś, co sprawia, że chcemy go Wam przedstawić. Nie wiemy czy to tęsknota za wyprawami oraz fakt, że tak prosto i trafnie oddaje on ich sens, czy może fakt, że jest po prostu życiowy ?A może to coś zupełnie innego? Nie ważne. Tak czy siak, na pewno jest to „coś”. Z resztą sami oceńcie! Robert Frost, przełożył Stanisław Barańczak „Droga nie wybrana” Dwie drogi w żółtym lesie szły w dwie różne strony: Żałując, że nie da się jechać dwiema naraz I być jednym podróżnym, stałem zapatrzony W głąb pierwszej z dróg, aż po jej zakręt oddalony, Gdzie wzrok niknął w gęstych krzakach i konarach; Potem ruszyłem drugą z nich nie mniej ciekawą, Może wartą wyboru z tej jednej przyczyny, Że rzadziej używana, zarastała trawą; A jednak mogłem skręcić tak w lewo, jak i w prawo; Tu i tam takie same były koleiny, Pełne liści, na których w tej porannej porze Nie znaczyły się jeszcze śladów czarne smugi. Och, wiedziałem: choć pierwszą na później odłożę, Drogi nas w inne drogi prowadzą – i może Nie zjawię się w tym miejscu po raz drugi. Po wielu latach, z twarzą przez zmarszczki zoraną, Opowiem to, z westchnieniem i mglistym morałem: Zdarzyło mi się niegdyś ujrzeć w lesie rano Dwie drogi: pojechałem tą mniej uczeszczaną – Reszta wzięła się z tego, że to ją wybrałem. Pozdrawiamy ! Polityka CookieUżywamy plików cookies na naszej stronie internetowej, aby zapewnić Ci najbardziej odpowiednie użytkowanie, zapamiętując Twoje preferencje i powtarzające się wizyty. Klikając „Akceptuj wszystko”, wyrażasz zgodę na używanie WSZYSTKICH plików cookie. Możesz jednak wybrać „Ustawienia plików cookie”, aby wyrazić zgodę na poszczególne typy plików cookies. Logowanie . Po wielu latach, z twarzą przez zmarszczki zoraną, Opowiem to, z westchnieniem i mglistym morałem: Zdarzyło mi się niegdyś ujrzeć w lesie rano Dwie drogi; pojechałem tą mniej uczęszczaną – Reszta wzięła się z tego, że to ją wybrałem. Robert Frost, Droga nie wybrana Obecny kryzys dostarczył rozlicznych przykładów przywództwa o skrajnie odmiennej naturze – takiego, które nie uzurpuje sobie monopolu na rozwiązania i jest otwarte na lekcje płynące z nowej sytuacji, ale także tego, które nie poddane krytycznej i twórczej refleksji, trzyma się utartych sposobów zarządzania kryzysem. Zapotrzebowanie na skuteczne i mądre przywództwo jest stałe w warunkach współczesnego świata, a w sytuacji niepewności i zagrożenia gwałtownie rośnie. Co decyduje o efektywności liderów? Amerykański filozof Eric Hoffer wskazywał na otwartość i chęć uczenia się, a przez to szukania nowych rozwiązań: „W czasach zmian świat należy do tych, którzy się uczą, podczas gdy ci, którzy już się «nauczyli», okazują się świetnie przygotowani do życia w świecie, który już nie istnieje”. Wtórują mu Ronald Heifetz i Marty Linsky, którzy za kluczowy element przetrwania i rozwoju uznają zdolność do adaptacji w dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości. Obie te umiejętności pozwalają na unikanie schematów działania, wyzwalają twórcze podejście do nowych wyzwań i dają liderom odwagę do podążania „drogą mniej uczęszczaną”. Obecny kryzys dostarczył rozlicznych przykładów przywództwa o skrajnie odmiennej naturze – takiego, które nie uzurpuje sobie monopolu na rozwiązania i jest otwarte na lekcje płynące z nowej sytuacji, ale także tego, które nie poddane krytycznej i twórczej refleksji, trzyma się utartych sposobów zarządzania kryzysem. Kraje, które najlepiej radzą sobie z epidemią koronawirusa, wyróżnia właśnie zdolność do adaptacji i chęć uczenia się ich przywódców. A wśród nich uderza przewaga liczebna krajów, którym przewodzą kobiety: kanclerz Angela Merkel w Niemczech, premier Jacinda Ardern w Nowej Zelandii, prezydent Tsai Ing-wen na Tajwanie, premier Sanna Marin w Finlandii, premier Mette Frederiksen w Danii, premier Erna Solberg w Norwegii i premier Katrín Jakobsdóttir na Islandii. O ile dzielenie efektywnych liderów według kategorii płciowych łatwo prowadzi w ślepy zaułek uproszczonego wnioskowania, bo pomija tych mężczyzn – liderów, którzy równie dobrze zarządzają kryzysem w czasie pandemii, a dodatkowo odwraca uwagę od faktu, że mowa tu o krajach z wysokim poziomem zaufania społecznego i wsparcia dla działań rządu, o tyle te przykłady mogą służyć refleksji nad nowoczesnym i transformacyjnym modelem przewodzenia. Praca wspomnianych liderek w czasie kryzysu to efektywne łączenie sił obecnych w praktyce dobrego przywództwa – skuteczności wynikającej ze zdecydowania i klarownego wyznaczania kierunku oraz wiarygodności budowanej przez uważną i dbałą komunikację ze wszystkimi, których proces dotyczy, w taki sposób, który buduje zaufanie i zaangażowanie. Angela Merkel, w swoich przemówieniach wideo, spokojnie i cierpliwie tłumaczy obywatelom powagę sytuacji, nie uciekając przy tym od przedstawiania nawet czarnych scenariuszy, w przeciwieństwie do Donalda Trumpa, którego bagatelizujące sytuację komunikaty pogłębiły tylko chaos i kryzys. Prezydent Stanów Zjednoczonych – zapytany o to, czy był informowany przez dr. Petera Navarro o zagrożeniu epidemiologicznym w USA, otwarcie przyznał, że choć o notatce słyszał, to jej „nie widział, nie czytał tej notatki, ani jej później nie szukał” – manifestuje swoim zachowaniem, że uczyć się niczego nowego nie potrzebuje. W Danii, Norwegii, czy Nowej Zelandii przywódczynie wybrały spersonalizowane sposoby komunikowania z obywatelami – publikując nagrania istotnych informacji z własnego salonu lub kuchni czy urządzając konferencje tylko dla dzieci, skróciły dystans pomiędzy władzą a obywatelami, dając rodakom odczuć, że są darzeni autentyczną troską. Na przeciwległym biegunie plasuje się prezydent Filipin Rodrigo Duterte, który wezwał policję i wojsko do strzelania do każdego, kto łamie zasady kwarantanny, czy Viktor Orbán, rządzący Węgrami za pomocą dekretów. Metody, które dawno powinny odejść w zapomnienie, systemy nakazów i zakazów, straszenie obywateli surowymi konsekwencjami, tylko pozorują troskę o ich bezpieczeństwo, a w swej istocie służą utrzymaniu władzy. Tacy liderzy są przekonani, że wszystkiego, czego potrzebują do sprawowania władzy już się nauczyli. Jednak ani ich styl, ani metody nie mają nic wspólnego z nowoczesnym, adaptacyjnym i transformacyjnym przywództwem, które odpowiada na wyzwania obecnego kryzysu i jest jednocześnie wychylone w przyszłość. AAAAAA Przywódca potrzebny od zaraz. Gdyby powyższy anons pojawił się w rubryce ogłoszeń o pracy, lista wymagań zapewne wyglądałaby mniej więcej tak: wiedza, praktyczne umiejętności, ponadprzeciętne zdolności komunikacyjne, wysokie standardy etyczne, kreatywność, umiejętność budowania zaufania i szacunku w zespole, zdolność motywowania współpracowników do trwałego postępu, inspirowanie do ciągłego rozwoju i nauki, prowadzenie. Wyśrubowane kryteria, a do tego wymagające warunki pracy: stres, nieustanna zmiana, dużo emocji, zmienność warunków, wysoki poziom oczekiwań. Czy byłoby wielu chętnych? Tego się nie dowiemy, bo jeszcze nikomu nie przyszło do głowy szukać liderów za pomocą ogłoszeń drobnych. Przywództwo nie pojawia się na zamówienie, nie jest rolą do spełnienia, jest działaniem, które nie jest związane z formalnym stanowiskiem w systemie. Co więcej, do bycia liderem nie predestynuje zestaw cech, kompetencji czy talentów, tak jak ich brak nie blokuje możliwości działania. Nie produkują liderów systemy edukacji, nikt się też liderem nie rodzi, nie namaszcza go ani szczególny układ planet, ani zapis w kodzie genetycznym. Lider się stwarza – w działaniu, przez praktykę, do której wnosi to, kim jest, jakie ma wartości, koncentrację na misji i zadaniach z niej wynikających, stwarza się też przez pracę z ludźmi i dla nich. Nie bez znaczenia są okoliczności i kontekst dla mobilizacji i aktywizacji liderów. Najczęściej to właśnie kryzysy stają się podglebiem dla wzrostu kompetencji przywódczych i ujawniają talenty, które odpowiadają na zintensyfikowaną potrzebę dobrego rządzenia i prowadzenia. Jeszcze w latach osiemdziesiątych kreśląc kontekst dla teorii przywództwa, Warren Bennis i Burt Nanus opisali świat akronimem VUCA (volatility, uncertainty, complexity, ambiguity), odwołując się właśnie do jego zmiennego, niepewnego, złożonego i niejednoznacznego charakteru. W takich warunkach nieustannie mierzymy się z kryzysami o różnym charakterze i natężeniu. Kryzys przynosi ze sobą zmiany. Zmiany oznaczają niepewność. Niepewność rodzi lęk. Lęk przed stratą – tego, co znamy, co bezpieczne, co zakotwicza nas w rzeczywistości – budzi opór. To wszystko dotyka pojedynczych ludzi, rodziny, małe grupy społeczne, wielkie wspólnoty polityczne – nie istnieje immunitet od kryzysu. Pandemia koronawirusa przyniosła szereg nowych wyzwań, a przy okazji uwypukliła szereg nierozwiązanych problemów. W procesie przyspieszonych i spotęgowanych zmian stare sposoby nie wytrzymują konfrontacji z nowymi problemami. Dzisiaj mierzymy się z dwoma rodzajami problemów: takimi, które umiemy zdefiniować i dla których znamy rozwiązania – potrzebne jest dobre zarządzanie, sprawna praca zespołu, ekspercka wiedza. Większym wyzwaniem jest jednak ta kategoria problemów, w przypadku których już samo ich precyzyjne zdefiniowanie nastręcza trudności, a znalezienie rozwiązań wymaga kreatywności, elastyczności i zaangażowania wszystkich zainteresowanych. To jest właśnie przestrzeń na praktykę przywództwa, tu istotne jest uczenie się i łatwość adaptacji do nowych warunków, by mobilizować system do trwałego rozwoju. Dla skutecznej pracy lidera w warunkach niepewności i ryzyka ważne jest zidentyfikowanie natury problemu, koncentracja na głównym celu, zaangażowanie ludzi w pracę i podzielenie się odpowiedzialnością w takim zakresie i w takim tempie, które jest dla nich do wytrzymania, mobilizacja zespołu do kreatywnego wysiłku w celu wypracowania rozwiązań, utrzymanie w ryzach poziomu stresu, uważność na tych, którzy wyrastają na liderów, choć nie mają formalnej władzy. Przypomina to taniec na linie, zawieszonej nad polem minowym. Wymaga od liderów zachowania spokoju i koncentracji na zadaniu, łączenia sprawnego działania, szybkiej adaptacji, elastyczności i uczenia się z empatią dla innych w kryzysowej sytuacji. Wcześniejsze przywołanie praktyk przywódczych głów państw i rządów w czasie pandemii nie ma służyć sporządzeniu przepisu na dobrego lidera, ani wyciągnięciu uproszczonego wniosku, że oto nowoczesna i transformacyjna praktyka przywódcza jest płci żeńskiej. Służyć ma refleksji, czego możemy się nauczyć od przywódczyń umiejętnie łączących zdecydowanie i skuteczność w działaniach z autentyczną troską o dobrostan obywateli. A od uczących się liderek możemy i my się wiele nauczyć: odwagi wyboru dróg mniej uczęszczanych, empatii w miejsce systemu nakazów i zakazów, stawiania dobra obywateli na pierwszym miejscu, uważności i tworzenia przestrzeni na wyłaniających się nowych liderów, pokory i odpowiedzialności wobec wyzwania, przejrzystej i dowodzącej troski komunikacji, zaufania do ludzi, na rzecz których pracujemy. O sile płynącej z uczenia się i umiejętności przystosowania się do nowych warunków będzie stanowiła odrobiona lekcja z pandemii. Jeśli, czerpiąc z doświadczenia kryzysu, uda nam się zbudować kulturę adaptacji, empatii i uczenia się, będziemy lepiej przygotowani do radzenia sobie z kolejnymi wyzwaniami. W takich warunkach mamy szansę uniknąć pokusy powrotu do starego świata sprzed pandemii z jego niedostatkami i zaangażować się w budowanie nowego, lepszego porządku. #21 2Jamalo The Don Killuminati Użytkownik+ 145 postów CTSG Napisano 20 styczeń 2014 - 17:55 ehehehheheheh. Fajnie jest tak polatać nago po ... Diaxy: 7 "Po wielu latach, z twarzą przez zmarszczki zoraną,Opowiem to, z westchnieniem i mglistym morałem:Zdarzyło mi się niegdyś ujrzeć w lesie ranoDwie drogi; pojechałem tą mniej uczęszczaną -Reszta wzięła się z tego, że to ja wybrałem." - Robert Frost "Droga nie wybrana" Do góry #22 LaCreepa LaCreepa Zastępca Herobrine na zmianie. Użytkownik+ 323 postów Różne :P Napisano 20 styczeń 2014 - 20:17 Grzędzie pomidorów. Włączam telewizję... Diaxy: 1 Do góry #23 2Jamalo 2Jamalo The Don Killuminati Użytkownik+ 145 postów CTSG Napisano 21 styczeń 2014 - 13:30 ... i raj znika. Ściągam spodnie ... Diaxy: 7 "Po wielu latach, z twarzą przez zmarszczki zoraną,Opowiem to, z westchnieniem i mglistym morałem:Zdarzyło mi się niegdyś ujrzeć w lesie ranoDwie drogi; pojechałem tą mniej uczęszczaną -Reszta wzięła się z tego, że to ja wybrałem." - Robert Frost "Droga nie wybrana" Do góry #24 LaCreepa LaCreepa Zastępca Herobrine na zmianie. Użytkownik+ 323 postów Różne :P Napisano 22 styczeń 2014 - 14:18 I sypie się mnóstwo pająków. Kiedy śnieg... Diaxy: 1 Do góry #25 2Jamalo 2Jamalo The Don Killuminati Użytkownik+ 145 postów CTSG Napisano 22 styczeń 2014 - 15:59 ... świeci to słońce pada. Słucham sobie muzyki ... Diaxy: 7 "Po wielu latach, z twarzą przez zmarszczki zoraną,Opowiem to, z westchnieniem i mglistym morałem:Zdarzyło mi się niegdyś ujrzeć w lesie ranoDwie drogi; pojechałem tą mniej uczęszczaną -Reszta wzięła się z tego, że to ja wybrałem." - Robert Frost "Droga nie wybrana" Do góry #26 LaCreepa LaCreepa Zastępca Herobrine na zmianie. Użytkownik+ 323 postów Różne :P Napisano 23 styczeń 2014 - 08:51 ...i wybuchł głośnik. Kiedy jesień w lesie... Diaxy: 1 Do góry #27 2Jamalo 2Jamalo The Don Killuminati Użytkownik+ 145 postów CTSG Napisano 23 styczeń 2014 - 22:29 ... śnieg na dworzu sypie. Od 2 lat staramy się o dziecko ... Diaxy: 7 "Po wielu latach, z twarzą przez zmarszczki zoraną,Opowiem to, z westchnieniem i mglistym morałem:Zdarzyło mi się niegdyś ujrzeć w lesie ranoDwie drogi; pojechałem tą mniej uczęszczaną -Reszta wzięła się z tego, że to ja wybrałem." - Robert Frost "Droga nie wybrana" Do góry #28 LaCreepa LaCreepa Zastępca Herobrine na zmianie. Użytkownik+ 323 postów Różne :P Napisano 25 styczeń 2014 - 12:31 To staraj się bardziej Choinkę czas... Diaxy: 1 Do góry #29 2Jamalo 2Jamalo The Don Killuminati Użytkownik+ 145 postów CTSG Napisano 25 styczeń 2014 - 12:52 ubierać. Wolę jeść jedzenie ze śmietnika, niż ... Diaxy: 7 "Po wielu latach, z twarzą przez zmarszczki zoraną,Opowiem to, z westchnieniem i mglistym morałem:Zdarzyło mi się niegdyś ujrzeć w lesie ranoDwie drogi; pojechałem tą mniej uczęszczaną -Reszta wzięła się z tego, że to ja wybrałem." - Robert Frost "Droga nie wybrana" Do góry #30 BlueCraft BlueCraft Nothing is true. Everything is permitted. Użytkownik+ 390 postów _BlueCraft Napisano 25 styczeń 2014 - 22:22 ... jeść śmietnik z jedzenia. Zamknąłem okno... Diaxy: 56 Do góry #31 LaCreepa LaCreepa Zastępca Herobrine na zmianie. Użytkownik+ 323 postów Różne :P Napisano 26 styczeń 2014 - 20:18 ... A otworzyłem Windows. Otworzyłem paczkę... Diaxy: 1 Do góry #32 Lotos69 Lotos69 Bywalec Użytkownik+ 150 postów Lotos69 Napisano 29 styczeń 2014 - 19:46 ...i okazała się pusta. Usunąłem Minecrafta... Diaxy: 26 Do góry #33 2Jamalo 2Jamalo The Don Killuminati Użytkownik+ 145 postów CTSG Napisano 29 styczeń 2014 - 19:47 ... i koszmar się skończył. Chodźmy do ... Diaxy: 7 "Po wielu latach, z twarzą przez zmarszczki zoraną,Opowiem to, z westchnieniem i mglistym morałem:Zdarzyło mi się niegdyś ujrzeć w lesie ranoDwie drogi; pojechałem tą mniej uczęszczaną -Reszta wzięła się z tego, że to ja wybrałem." - Robert Frost "Droga nie wybrana" Do góry #34 Lotos69 Lotos69 Bywalec Użytkownik+ 150 postów Lotos69 Napisano 29 styczeń 2014 - 20:03 ...kawiarnii napić się kawy. Zostawił żelazko u sąsiada... Diaxy: 26 Do góry #35 2Jamalo 2Jamalo The Don Killuminati Użytkownik+ 145 postów CTSG Napisano 29 styczeń 2014 - 20:05 ... a sąsiad sprzedał na bazarku. Kwartet i kwintet tak to szło ... Diaxy: 7 "Po wielu latach, z twarzą przez zmarszczki zoraną,Opowiem to, z westchnieniem i mglistym morałem:Zdarzyło mi się niegdyś ujrzeć w lesie ranoDwie drogi; pojechałem tą mniej uczęszczaną -Reszta wzięła się z tego, że to ja wybrałem." - Robert Frost "Droga nie wybrana" Do góry #36 Maślak Maślak Nie mam dziewczyny Użytkownik+ 423 postów Napisano 05 marzec 2014 - 21:43 A w butelce świeci dno! Pan Bogdan był Afryce... Diaxy: 19 Do góry #37 Nudyl Nudyl Bywalec Użytkownik+ 142 postów mrteddytorpedo Napisano 29 lipiec 2014 - 00:24 na kolorowych wczasach ... Diaxy: 0 Do góry #38 LaCreepa LaCreepa Zastępca Herobrine na zmianie. Użytkownik+ 323 postów Różne :P Napisano 29 lipiec 2014 - 13:36 ... słońce świeci jasno. Kiedy woda mętna... Diaxy: 1 Do góry #39 Mazi14 Mazi14 Nowy Użytkownik 2 postów lolislaw14 Napisano 29 lipiec 2014 - 16:33 ... niezdatna do picia. Gdy dzień pochmurny... Diaxy: 0 Do góry #40 PolskiPasztet PolskiPasztet Bywalec Użytkownik+ 96 postów Napisano 05 sierpień 2014 - 15:25 jem kanapkę z buritos Zjadłbym chlep, ale Diaxy: 3 Do góry Zakochałam się w tym wierszu.... Droga nie wybrana Dwie drogi w żółtym lesie szły w dwie różne strony: Żałując, że się nie da jechać dwiema naraz I być jednym podróżnym, stałem, zapatrzony W głąb pierwszej z dróg, aż po jej zakręt oddalony, Gdzie widok niknął w gęstych krzakach i konarach; Potem ruszyłem drugą z nich, nie mniej ciekawą, Może wartą wyboru z tej jednej przyczyny, Że, rzadziej używana, zarastała trawą; A jednak mogłem skręcić tak w lewo, jak w prawo: Tu i tam takie same były koleiny, Pełne liści, na których w tej porannej porze Nie znaczyły się jeszcze śladów czarne smugi. Och, wiedziałem: choć pierwszą na później odłożę, Drogi nas w inne drogi prowadzą - i może Nie zjawię się w tym samym miejscu po raz drugi. Po wielu latach, z twarzą przez zmarszczki zoraną, Opowiem to, z westchnieniem i mglistym morałem: Zdarzyło mi się niegdyś ujrzeć w lesie rano Dwie drogi; pojechałem tą mniej uczęszczaną - Reszta wzięła się z tego, że to ją wybrałem.

robert frost droga nie wybrana